قسمت 126 - اولین ماه مبارک رمضان (4)

 اولین ماه مبارک رمضان (۴)

نمی دانم این نماز چیست که افراد متکبر حاضر به ادای آن نیستند ، طرف حاضر است صبح تا شب امساک کند ولی چند دقیقه حاضر نیست سر به زمین بساید
بی‌خود نیست که نماز بینی شیطان را بخاک می‌ مالد و بهترین حالت بنده در سخن معصوم ـ علیه السلام ـ حالت سجده بیان شده .

خداوند متعال در آیات  ۴۲ و ۴۳ سوره مبارکه مدثر می‌فرماید: « مَا سَلَککمُ‌ْ فیِ سَقَرَ؛ قَالُواْ لَمْ نَک مِنَ الْمُصَلِّینَ؛ 
بهشتیان از مجرمین سؤال می‌کنند چه چیز شما را به دوزخ وارد ساخت؟! می‌گویند: ما از نمازگزاران نبودیم».

« إِنَّ الَّذینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبادَتی‏ سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرینَ» یعنی « آنان که از عبادت کردن به خداوند تکبر می‌ورزند، هرچه زودتر ذلیلانه به جهنم فرو خواهند رفت.»

همین فرد خاطراتی از دوران خدمتش تعریف می‌کرد که شنیدنش خالی از لطف نیست .
می‌گفت زمانی که به عنوان راننده جهت انجام ماموریت به داخل شهر می‌رفتیم در آپاراتی‌های بین راه  لاستیکهای ماشین که تقریبا نو بودند با لاستیک کهنه در قبال اخذ وجه عوض می‌کردیم و.. 
این هم از خدمات برادران مجاهد در دوران دفاع مقدس.
اوایل ماه مبارک رمضان  سرهنگ خلبان وارسته را برای مدت دو هفته‌ای به بغداد اعزام کردند و پس از بازجویی عودت نمودند.
افرادی که از اردوگاه خارج می‌شدند پس از بازگشت نماز و روزه اشان شکسته بود و باید بمدت سه تا ده روز یعنی سی روز صبر کنند چون اختیاری از خود نداشتند و از آینده و وقایع آن نیز بی خبر بودند و لذا امکان قصد کردن نداشتند.
همچنان که انتظار داشتیم به برکت ماه مبارک از شدت آزار بعثی‌ها کاسته شد ولی اگر بهانه‌ای پیدا می‌کردند از تنبیه دریغ نمی‌ورزیدند.
اگر فردی در سایه استراحت می‌کرد به آفتاب گسیل می‌داشتند.
بعضا هم افرادی را داخل چاله فاضلاب انداخته در محوطه می‌غلتاندند
پس از پایان ماه مبارک رمضان و روز عید سعید فطر که مصادف بود با نهم خرداد بچه‌ها بصورت انفرادی و در کمال مراقبت نماز عید فطر را بجا می‌آوردند.
معمولا در صبح روز عید فرمانده مافوقشان به اردوگاه می‌آمدند و در عرض چند دقیقه‌ای عید را تبریک می‌گفتند.
ولی در سال اول تا آنجا ذهن یاری ‌می‌کند بعثی ‌ها که از توقف یک ماهه شکنجه هایشان کاسه صبرشان لبریز شده بود از همان صبح عید آزار و اذیت هایشان شروع شد.