قسمت 159 - نگهبان اردوگاه۳

نگهبان اردوگاه۳

۳ ـ  عدنان یوسف
۴ـ علی آمریکایی یا پلنگی

قبلا  پیرامون  عدنان و علی آمریکایی ، اصلی‌ترین عوامل شکنجه اسرا  در قسمتهای ۳۵ الی۳۷ بطور مفصل توضیح داده شد  و لذا از تکرار آن خودداری می‌شود و خوانندگان عزیز می‌توانند به قسمتهای ذکر شده مراجعه فرمایند.

عدنان به دلیل آشنایی با زبان فارسی در اردوگاه های مختلفی حضور داشته است  و از تجربیات وی  برای زهر چشم گرفتن از اسرا استفاده می‌شود.
همچنان که قبلا اشاره  شد  آخرین بار در اردوگاه ۱۹ که افسران و درجه داران نیز در آنجا نگهداری می شود دیده شده.
عدنان از نیروهای بعثی بوده که علی‌رغم نداشتن هیچ درجه‌ای سربازان دیگر از وی حساب می‌برده و حتی در اردوگاه ۱۱ دیده شده که داخل اتاق استراحت  نگهبانان با چوب دیگر سربازان را مورد ضرب و شتم قرار می داده است .
طبق اظهار یکی از دوستان که به اتاق مذکور رفت و آمد داشته  عدنان چوب بلندی زیرتختش  برای دفاع از خود نگهداری می‌کند.
طبق اطلاع واصله عدنان در سال آخر اسارت در اثر تصادف به درک واصل می‌شود و موجبات خوشحالی بچه‌های اردوگاه ۱۹ را فراهم می‌کند.
عدنان فردی جدی و بی رحم بود و بصورت محدود گاهی بدون اینکه لبخند بزند از کلماتی استفاده می‌کرد که نشان می‌داد در آن لحظه خطری از ناحیه وی کسی را تهدید نمی‌کند
مثلا  در یک مورد در همان اوایل وقتی نیاز به آتش زدن آشغالهای  موجود در محیط بود هنگامی که درخواست کبریت می‌شود اشاره به نگهبان دیگری که سیگاری بود کرد و گفت : برو از اون جونِوَر بگیر .

علی آمریکایی
علی آمریکایی بر عکس عدنان سیگاری بود و لباس خال پلنگی می‌پوشید و علاوه بر رنگ زرد موها و سبیلش هیکلش نیز به آمریکایی ها شباهت داشت .
هیچ وقت لبخند نمی‌زد ، مغرور بود ، آرام راه می‌رفت و همیشه ابروانش در هم کشیده و اخمو بود.
دائم به بچه ها توهین می‌کرد و لفظ کلامش : ولک اضمائیل (هی خرها)  بود و دائم تکرار می‌کرد.
بر اساس شندیده ها از اینکه اسرا او را علی آمریکایی خطاب می‌کردند خوشش می‌آمد.
.... ادامه دارد