يكشنبه, ۶ تیر ۱۴۰۰، ۱۰:۰۴ ق.ظ
🔅شهدای غریب(شهید رضایی)۸
زمان به ما فرصت نمی‌داد ولی انگار زمان متوقف شده بود .
بعد از پانزده سال همان بدن و همان آثار شکنجه.
آرای پانزده سال بعد یعنی مرداد سال ۱۳۸۱ پیکر پاک شهید محمد رضایی فرزند رمضانعلی متولد ۱۳۴۶ به همراه ۲۲ تن از شهدای دیگر در مشهد مقدس تشییع و سپس به زادگاهش فاروج از توابع استان خراسان شمالی اعزام و آماده تشییع مجدد وخاکسپاری می‌شود.
🌺 معجزه طراوت
پدر شهید مثل سایر پدران شهدا به معراج شهدا و به استقبال فرزندش می‌آید.
سراغ محمد را می‌گیرد و انتظار دیدار مشتی استخوان را دارد.
ناباوارنه می‌شنود که پیکر محمد سالم است و به همین جهت در سردخانه نگهداری می‌شود.
چطور ممکن است.
نکند اشتباهی صورت گرفته؟
آیا محمد مزد مقاومتش را در این دنیا هم می‌گیرد.
نه ! شاید پیکرش هم می‌خواهد به ما درس آزادگی و شهادت بیاموزد.
وقتی با اخلاص باشی و تقوا سرلوحه عمل. آری این کمترین نشانه اهل بهشت است .
آقای علی قربانپور از آزادگان همشهری و همسنگر اردوگاه ۱۱ تکریت که در مراسم تشییع پیکر این شهید عزیز حضور داشته اذعان می‌دارد بعد از خروج جسد از سردخانه و در هوای گرم مرداد ماه خون از تابوت جاری و بر بدن تشییع کنندگان می‌نشیند.
لازم بذکر است مرحوم رمضانعلی رضایی پدر معزز شهید رضایی قبل از بازگشت پیکر شهید به ایران اسلامی در ۱۵ کیلومتری شهرستان فاروج( مابین شهرستان فاروج و شیروان ودر مسیر زائرین حرم حضرت ثامن الحج ـ علیه‌السلام) بیاد فرزند شهیدش مسجدی بنام مسجد امام سجاد ـ علیه‌السلام بنا می‌کند و لذا پس از تشییع پیکر آن شهید عزیز میان مناره های آن مسجد آرام می‌گیرد.
بررسی تاریخ واقعه
در ارتباط با تاریخ شهادت شهید رضایی اطلاع دقیقی در دست نیست ولی طبق تحقیقاتی که از سایر دوستان آزاده صورت گرفته و همچنین بررسی تاریخ وقایع دیگری که به شکلی مرتبط با این واقعه بوده و نیاز به ذکر آن نیست نشان می‌دهد با توجه به اینکه به احتمال قوی این واقعه روز دوشنبه و قبل از ماه مبارک اتفاق افتاده تاریخ دو شنبه ۶۶/۲/۷ مصادف با ۲۷ شعبان المعظم ۱۴۰۷ مقرون به صحت می‌باشد.
۰
۰
۰۰/۰۴/۰۶
