قسمت 107 - سوزاندن با اُتو به جرم فرار۱

سوزاندن با اُتو به جرم فرار۱

 

چند روز بعد از جریان شکنجه‌ی عده‌ای به جرم  تیز کردن قاشق و به روایتی ۲۷ خرداد ۶۶ شکنجه گران بعثی که از شکنجه بچه‌‌ها فارغ می‌شوند پروژه‌ی دیگری را کلید می‌زنند.

 

تلاش آشپزها برای فرار

 

تلاش آشپزها برای فرار یا کمک آنها به عده‌ای جهت فرار اتهام جدیدی است که بعثی‌ها به سرکردگی عدنان به بچه‌های آشپزخانه می‌زند تا بساط شکنجه‌اشان همچنان پهن باشد.

 

وجود موانع متعدد اطراف اردوگاه ۱۱ تکریت از جمله چندین ردیف سیم خاردار در عرض ۱۷ متر و عبور برق فشار قوی از میان آن به دلیل حضور غواصان آموزش دیده و خط شکن در این اردوگاه و همچنین تجربه بعثی‌ها در مواجهه با فرار اسرا در سایر اردوگاه‌ها آنها را بر آن داشته تا تمام تدابیر امنیتی لازم را در این اردوگاه اندیشیده و پیاده نمایند.

 

از طرفی با توجه به مخفی نگه داشتن اسرای این اردوگاه احتمال می دادند که عده‌ای با فرار قصد افشای اسامی مفقودین را داشته باشند.

همچنان که در اواخر تعدادی از دوستان چنین قصدی را دارند ولی به علت غیر ممکن بودن فرار از این اردوگاه این نقشه را در مکان دیگری اجرا می‌کنند که پس از فرار و گرفتار شدن جهت شکنجه و نگهداری مجددا سر از اردوگاه ۱۱ تکریت در می‌آورند.

با همه این تدابیر باز رژیم بعث همچنان که در مناطق مختلف عملیاتی امکان عملیات رزمندگان اسلام را غیر ممکن می‌دانستند و باز شاهد شکستن خطوط دفاعی خود بودند در این زمینه نیز اطمینان کافی از تدابیر امنیتی خود نداشته و ترس هر گونه اقدامی از سوی اسرای در بند خواب را از چشمشان گرفته بود.

عدنان شکنجه گر بعثی با توجه به اینکه به زبان فارسی تسلط داشت اردوگاههای زیادی را تجربه کرده بود و تجربیاتش را اینجا پیاده می‌کند.

در ساختمان آشپزخانه که در فضای مابین چهار بند واقع بود و به سایر بندها دسترسی نداشت حدود ده الی ۱۱ نفر از بچه‌هایی که در آشپزی مهارت داشتند در آنجا به کار گرفته می‌شوند.

ادامه دارد . . .