قسمت 76 - حانوت یا فروشگاه

حانوت یا فروشگاه

 

اقلامی که به اصطلاح خریداری می شد توسط یکی از نگهبانهای عراقی به عنوان مسوول فروشگاه یا "حانوت" با هماهنگی مسوولین مافوقش خریداری می شد.

یکی دیگر از اقلام مصرفی که بعضاً در اوایل تقریبا اجباری توزیع می شد سیگار بود که با توجه به محدودیت حقوقی ، بچه های سیگاری از سایر اقلام خوراکی محروم می شدند ولی بچه ها بلا استثناء هوای یکدیگر را داشتند .

هرچند اقلام خوراکی ، قابل توجه نبود ولی برای ما که به هیچ نوع خوراکی دیگری دسترسی نداشتیم به هر حال نعمتی بود.

البته همچنان که گفتم در ابتدا همه افراد درصدی از حقوق خود را به اقلام عمومی و خوراکی جمعی اختصاص می دادند که همه را در بر می‌گرفت.

توزیع سیگار نیز وسیله ای بود برای آزار و اذیت بچه ها در ابتدا به درخواست بچه های سیگاری جواب مثبت می دادند و در مواقعی نیز با عدم تهیه آن ، آنها را تحت فشار قرار می دادند .

این امر باعث شده بود تعدادی از دوستان که جهت کاستن از فشار اسارت روی به سیگار آورده بودند به مرور با سیگار خداحافظی کنند.

بچه ها در زمستان بیشتر احساس گرسنگی می کردند و از مسوول عراقی فروشگاه درخواست تهیه نان ساندویجی  می کردند که با توجه به حجیم بودن محموله نان و مشکل تهیه این حجم نان و یا مخالفت افسران مافوقشان در راستای سیاست گرسنه نگه داشتن اسرا مورد استقبال آنها قرار نمی گرفت ولی بسته به موقعیت زمانی در چند مورد محدود در اختیار بچه ها قرار می گیرد.

در زمستانها به علت سردی هوا و کمبود غذا گرسنگی بیشتر احساس می کردیم و یکی از راهکارها گرفتن روزه بود چون به هر حال اگر روزه هم نمی گرفتیم باز گرسنگی جای خودش بود.

 رسول خدا(صلی الله و علیه وآله) فرمود:

زمستان بهار مومن است از شبهای طولانی اش برای شب زنده داری و از روزهای کوتاهش برای روزه داری بهره می گیرد.

 لذا صبحانه و ناهار را به وعده افطار اختصاص می دادیم و شام را هم به عنوان سحری یا بعضا نان خالی با نمک که این یکی واقعا طعم و مزه خاصی داشت ، توصیه می کنم  تجربه کنید که  ارزش تجربه آن را دارد.

یاد امام علی ـ علیه السلام ـ می افتادی که در آخرین افطار، منزل ام کلثوم (س) به نان و نمک اکتفا نمود.

البته نگهداری غذای سهمیه برای افطار یا سحر و بعضا گرفتن روزه از نظر بعثی ها جرم محسوب می شد .

از نظر ارزش ریالی در آن سالها یادم هست که با کل مبلغ یک دینار و نیم امکان خرید یک قوطی یک کیلویی شیر خشک یا شش بسته سیکار بغداد وجود داشت .

لازم به ذکر است شیر خشک توزیع شده مختص بزرگسالان بود و روی آن واژه  "الاکبار" یعنی بزرگسالان قید شده بود و این نحوه توزیع شیر در عراق و احتمالا سایر کشورها بر خلاف ایران که شیر تازه توزیع می شود به نوبه خود دارای مزیتهایی از جمله طولانی شدن مدت زمان نگهداری،  راحتی حمل و نقل  و طعم آن است.

بچه‌ها با تجربه ای که داشتند از شیر خشکها ماست نیز تهیه می کردند و در این راستا از قرص مسکن به عنوان مایه ماست بهره می جستند.