قسمت 42 - پرواز شهید متقیان فرد

قسمت چهل و دوم

 

پرواز شهید متقیان فرد

 

یکی از افرادی که در استخبارات بیش از همه شکنجه شد شهید احمد متقیان بودند که در قسمت سی و سوم هم به ایشان اشاره شد.

هر چند که این روحانی عزیز از نظر جسمی دیگر نایی در بدن نداشت و از آنجایی که هویتش در سوابق پرونده فاش شده بود لذا بعثی ها مجددا او را شکنجه و تا سر حد مرگ می زدند.

 اینجا هم پایه ثابت شکنجه ها بود.

 

روز سوم حضورمان در استخبارات یعنی جمعه مورخ ۶۵/۱۱/۱۷  بود که این عزیز از شدت شکنجه دیگر توان نشستن نداشتند و همه شواهد نشان از لحظات آخر حیاتشان داشت .

چند بار به در ضربه زدیم تا نگهبان بیاید و به بیمارستان منتقل یا دوا و درمانی انجام شود یکی دوبار نگهبان آمد از پشت دریچه کوچک نگاه کرد و رفت .

مَن ، جمله عربی خود درآوردی سر هم کردم و به نگهبان گفتیم  : هٰذا الرجلُ قریب الموت ، یعنی این مرد نزدیک مرگ است .

جمله ، کتابی و نامفهوم بود ، نگهبان متوجه نشد.

البته چون آنروز جمعه بود شاید مسوول مافوقش حضور نداشته به هر  حال کسی برای امداد نیامد.

یکی از دوستان گفت سرش را کمی  بالا بگیرید من سرش را روی پایم گذاشتم .

کاری از دست ما ساخته نبود.

چند دفعه دیگر هم به در ضربه زدیم ولی بعد از شهادتِ ایشان در را باز کردند و فردی که علی الظاهر در حد پرستار بود آمد و دیگر کار از کار گذشته بود.

هر چند که اگر به بیمارستان هم منتقل می شد و بهبود می یافت قطعا در اردوگاه طعمه عدنانها و علی آمریکایی ها می شد و نهایتا به طور قطع و یقین به شهادت می رسید.

پس از شهادت ، آقای محمد رضا قره جانلو دست و پای شهید را صاف و در راستای قامتشان قرار دادند تا همینجور ثابت بماند.

خدا به درجاتش بیفزاید و ما را با ایشان محشور گرداند.

پیکر پاکش را در پتویی گذاشتند و بردند.

 

قشر روحانیت در طول جنگ ، حضوری فعال داشت و طبق آمار های موجود در طول دفاع مقدس تعداد ۳۳۱۷ طلبه به شهادت رسیدند که این آمار با توجه به نسبت جمعیت روحانیت در آن زمان ، حکایت از آن دارد که قشر روحانیت دوازده برابر سایر اقشار ، شهید تقدیم دفاع از میهن اسلامی کرده اند.